viernes, 10 de diciembre de 2010

Nunha tarde fría de inverno

Nunha tarde fría de inverno,
veu un paxaro e papou o almendro
¡pobre do verme que se  tope polo medio!
Xa que comeu un enorme almendro.




Nunha tarde fría de inverno
un esquío comeuse todas as uviñas,
¡pobre da viña da miña casiña!
Xa que se colou ,
un golpe levou.






Nunha tarde fría de inverno
una noz na miña cama, dentro
¡hai miña pobre espaldiña
que susto levou!
Xa que na miña cama se meteu ,
morreu.






Nuna tarde fria de inverno
pobres animaliños morrendo


Loli Rivas  e Antía Riobó



Síntome orgullosa de vós! Déixovos un agasallo, un poema de Antonio Machado que garda un claro paralelismo co voso.
Bicos quentiños (dos que quentan os pés e o corazón)
Ana

RECUERDO INFANTIL

      Una tarde parda y fría
de invierno. Los colegiales
estudian. Monotonía
de lluvia tras los cristales. 

        Es la clase. En un cartel
se representa a Caín
fugitivo, y muerto Abel,
junto a una mancha carmín. 

        Con timbre sonoro y hueco
truena el maestro, un anciano
mal vestido, enjuto y seco,
que lleva un libro en la mano. 

        Y todo un coro infantil
va cantando la lección:
«mil veces ciento, cien mil;
mil veces mil, un millón». 

        Una tarde parda y fría
de invierno. Los colegiales
estudian. Monotonía
de la lluvia en los cristales.





Se queres saber algo máis de Antonio Machado, fai click na súa sinatura. :-)

6 comentarios:

  1. Loli y Antìa:¡¡¡¡¡¡que buenas somos juas juas!!!!!!!!!!!!!!

    ResponderEliminar
  2. Nunha tarde fría de inverno,
    que ben se está na casa lendo!

    Animo escritoras!

    ResponderEliminar
  3. Tes razon chus,
    nunha tarde de inverno o melllor e estar na casa lendo

    ResponderEliminar
  4. Jejeje¡¡¡que rima tan chula chus,e tes razón,en inverno non hay nada millor que estar na casa lendo e xogando cos regalos de navidad¡¡¡jejeje¡¡¡
    estou deseando que chege.

    ResponderEliminar