viernes, 26 de noviembre de 2010

Hora de ler con Mila (nai de Nadia)

Elexín estas poesías de Bécquer porque me parecen
moi interesantes.
      
Poesías de Gustavo Adolfo Bécquer


Los suspiros son aire y van al aire.
Las lágrimas son agua y van al mar.
Dime, mujer: cuando el amor se olvida,
¿sabes tú adónde va?

..............................................................................


Dices que tienes corazón, y solo
lo dices porque sientes sus latidos.
eso no es corazón...; es una máquina
que al compás que se mueve hace ruido.


.............................................................................

                AMOR ETERNO

Pódra nublarse el sol eternamente;
podrá secarse en un instante el mar;
podrá romperse el eje de la tierra
                   como un débil cristal.
¡ Todo sucederá! Podrá la muerte
cubrirme con su fúnebre créspon;
pero jamás en mí podrá apagarse
                   la llama de tu amor.

....................................................................................

¿ Como vive esa rosa que has prendido
           junto a tu corazón?
Nunca hasta ahora contemplé en la tierra
        sobre el volcán la flor.

.............................................................................................



Las siguientes poesías son anónimas las compartíamos entre amigas para expresar nuestros sentimientos y para reírnos un poco.





Cuando salías conmigo
te peinabas a menudo
ahora que no lo hago
pareces un peludo.

........................................................................................

Me diste calabazas,
las comí con pan tierno,
si tú quieres que te quiera
mira que yo también tengo.

........................................................................................

Con tu cara de rosa
y tu cuerpo de ratón,
pareces un futbolista
en primera división.

........................................................................................

Acuérdate de la M
acuérdate de la I
y juntando estas dos letras
acuérdate de mí.

...........................................................................................





Si yo fuera Supermán
te llevaría volando,
como no lo soy
te fastidias y vas andando

..........................................................................................

Dos corazones en el agua
no se pueden marchitar,
dos amigas que se quieren
no se pueden olvidar

..............................................................................................

Policía, policía,
no detengan al ladrón
detengan a ..........
que me ha robado el corazón

Nadia e Mila (a súa nai)

10 comentarios:

  1. Canta vida ten este blog! Así da gusto traballar.

    ResponderEliminar
  2. Nadia me gustaron un montón tus poesías
    sobre todo la del futbolista
    !!jajajaja!!

    ResponderEliminar
  3. Me gustan mucho todas las poesias Nadia y Mila

    ResponderEliminar
  4. Muy chula pero acuerdate de las mayúsculas =)

    ResponderEliminar
  5. Realmente é fantástico que escriban no blog non só os nenos/as senón tamén as familias. Grazas Nadia. Grazas Mila, foi todo un pracer escoitar os poemas de Bécquer na túa voz. Volve cando queiras, esperámoste!
    Ana

    "Se non les, non pasa nada.
    Deixa que che pasen cousas!"
    A.E.L.E.

    ResponderEliminar
  6. Nadia, foi unha mágoa non poder asistir, aínda que grazas por invitarme, a ver se podo para a próxima.
    Eu tamén lembro algunha desas rimas que tiñamos escritas na carpeta. A que me facía máis graza dicía:
    "Sócrates dixo: to be is to do,
    Shakespeare dixo: to be or not to be,
    and Julio Iglexias dixo: to be do be do be do..."

    ResponderEliminar
  7. Mila esas poeisías me traen muchos recuerdos de mi infancia en el cole,gracias por esos recuerdos.

    Salomé,la madre de Nerea

    ResponderEliminar