lunes, 14 de noviembre de 2011

Historia de una gaviota y del gato que le enseño a volar






Chamome Catalina e quería falarbos da "Hora de ler" que tivemos o día 11.


Dito día, os meus pais Carlos e Carolina viñeron a lernos un conto chamado "Historia de una gaviota y del gato que le enseñó a volar" de Luis Sepúlveda.

No canto de lernos o libro enteiro (que era o que mais ou menos querian facer) lian un fragmento e o outro o expresaban coas súas palabras. O libro trátase dunha gaivota que impregnada de petróleo e a punto de poñer un ovo, pedíalle a un gato chamado Zorbas que lle fixera tres promesas:
  1. Que non se comería o ovo.                                    
  2. Que coidaría deste ata que nacera o polluelo.
  3. Que lle ensinaría a voar.


Zorbas non sabía que facer co ovo nin como incubalo, nin como coidalo, nin como ensinarlle a voar a unha pequena gaivota polo que pediu axuda a os seus amigos os gatos do porto. Cando menos o esperaba, o ovo rompe e unha pequena gaivota branca coma a neve empeza a pedir comida.
Dende aquela Zorbas apañase para coidar da gaivota que habían decidido chamar Afortunada;pero cando chegou o momento de ensinarlle a voar Zorbas chega a conclusión de que é un tema complicado....

Finalmente piden a axuda dun humano que sube con Zorbas e Afortunada a Torre de San Miguel para despois poñer a maxestuosa gaivota sobre a baranda encitala a voar, Afortunada asustada pide consello de Zorbas que lle dí que ten que voar e a gaivota tirase e cae en picado, segundos antes de levantar o voo alto e de pasar unha e outra vez por riba da torre de San Miguel na que o seu gran amigo Zorbas choraba en silencio.


Ao remetar o conto os meus pais puxeronnos unha presentación no ordeador onde aparecian fotos de nós dende tres anos de infantil ata o curso pasado coa cancion de fondo "Todo se transforma" (Jorge Drexler) e eu creo que a todos os nenos e nenas da miña clase gustoulles moito este pequeno agasallo que nos fixeron despois da lectura.


Carlos e Carolina moitas grazas por vir.


Catalina.

1 comentario:

  1. Que sorte temos, ademais duns bos alumnos e alumnas tamén contamos cuns pais e nais excelentes que sempre teñen boa disposición para colaborar.

    ResponderEliminar