O dono dunha tenda colocou no exterior dunha porta un anuncio que decía:
"Cachorriños en venta"
E esta clase de anuncios sempre atraen os nenos/as e de súpeto un neno apareceu na tenda preguntando:
Cal é o prezo dos cachorriños?
O dono contestou.
Entre 300€ e 500€.
Ó neno meteu a man no peto e sacou unhas moedas:
Só teño 106€ aforrados
Podo miralos?
O home sonriu e asubiou . Da trastenda saiu unha cadela correndo seguida por cinco cachoriños.
Un dos cachorros quedouse considerablemente atras.
Ó neno imediatamente sinalou o cachorriño que coxeaba.
Que lle pasa a ese cachorro?preguntou.
Ó home explicoulle que cando naceu o beterinario dexolle que tiña unha cadeira defectuosa e que coxearía para toda a súa vida.
Ó neno emocionouse moito é exclamou:
¡Ese e o cachorriño que quero mercar.
E o home sorprendido dixolle:
"Non ese cachoro non podo vendelo, si realmente o queres regalocho"
Ó neno disgustouse, e mirandolle fixamente os os ollos do home díxolle:
Eu non quero que voste mo regale.El vale tanto como os outros cachorros e eu pagareille o prezo completo de feito, voulle dar os meus 106€ e logo cada mes 40€ ata rematar o pagó completo.
Ó home contestoulle:
"Este cachorro realmente non che gustará,fillo. El nunca sera capaz de correr, saltar e xogar como os demais cachorros.Ó neno agachouse e subiu o pantalon ata altura do xeonllo para mostrar a sua perna esquerda crurlmente retorcida e inutilizada, prendida dun aparato metálico.
Mirou de novo para o home e dixolle:
Bueno, eu non podo correr moi ben, e o cachoriño necesita alguén que o entenda.
Ó home mordeu os beizos e dixo:
"Fillo só espero e rezo para que cada un destes cachorros teña un dono coma ti.
"Cachorriños en venta"
E esta clase de anuncios sempre atraen os nenos/as e de súpeto un neno apareceu na tenda preguntando:
Cal é o prezo dos cachorriños?
O dono contestou.
Entre 300€ e 500€.
Ó neno meteu a man no peto e sacou unhas moedas:
Só teño 106€ aforrados
Podo miralos?
O home sonriu e asubiou . Da trastenda saiu unha cadela correndo seguida por cinco cachoriños.
Un dos cachorros quedouse considerablemente atras.
Ó neno imediatamente sinalou o cachorriño que coxeaba.
Que lle pasa a ese cachorro?preguntou.
Ó home explicoulle que cando naceu o beterinario dexolle que tiña unha cadeira defectuosa e que coxearía para toda a súa vida.
Ó neno emocionouse moito é exclamou:
¡Ese e o cachorriño que quero mercar.
E o home sorprendido dixolle:
"Non ese cachoro non podo vendelo, si realmente o queres regalocho"
Ó neno disgustouse, e mirandolle fixamente os os ollos do home díxolle:
Eu non quero que voste mo regale.El vale tanto como os outros cachorros e eu pagareille o prezo completo de feito, voulle dar os meus 106€ e logo cada mes 40€ ata rematar o pagó completo.
Ó home contestoulle:
"Este cachorro realmente non che gustará,fillo. El nunca sera capaz de correr, saltar e xogar como os demais cachorros.Ó neno agachouse e subiu o pantalon ata altura do xeonllo para mostrar a sua perna esquerda crurlmente retorcida e inutilizada, prendida dun aparato metálico.
Mirou de novo para o home e dixolle:
Bueno, eu non podo correr moi ben, e o cachoriño necesita alguén que o entenda.
Ó home mordeu os beizos e dixo:
"Fillo só espero e rezo para que cada un destes cachorros teña un dono coma ti.
Fin
Na vida non importa quen es senon que te aprecie polo que es ,e que te acepten e te queiran incondicionalmente
COMENTARIO:
Eu propoñobos que leades asta historia e que baloredes o importante que tramite o texto.
Sandra
¡¡¡¡Precioso!!!! Emocioneime e todo. Tes razón que moita xente prefere a os cans mellores e pensan que son coma peluches e solo lles queren dar mimiños porque son moy cucos, pero un can e un ser vivo e necesita saír a pasear a relacionarse con outros cans a mexar a cagar non é un moneco hay que querelo sexa como sexa. Saúdos e moitas grazas por poñer isto no blog Sandra.
ResponderEliminarGrazas Jacob, espero que a os demais lle guste tanto coma ti.
ResponderEliminarVeña non comentades, que esteamos de vacacións navideñas non significa que non se poda entrar no blog. Saúdos e ¡¡¡¡comentade!!!!!
ResponderEliminarSandra, está claro que hai que aprender a descubrir aquelo que é importante, moitas veces non se aprecia a simple vista.
ResponderEliminarPara a colección de palabras:
ResponderEliminar-Subela: especie de agulla con empuñadura para furar o coiro antes de coselo. Utilízana os zapateiros.
-Axotar: tornar ou espantar aos animales para que saían dun lugar.
-Guichar: mirar ou vixiar a escondidas. Ex. Está guichando polo burato da chave.
Sabdra me encantou a historia e preciosa me deron ganas de chorar.Jaco creo que no comentario podias poñer que o can ten que facer as suas necesidades ou excrementos a min me parece mais formal.Saúdos.=)
ResponderEliminarEste comentario ha sido eliminado por el autor.
ResponderEliminarSandra sinto o fallo do teu nome.
ResponderEliminarSandra a historia fixome chorar os cans hai que tratalos coma un ser vivo case como o teu fillo.
ResponderEliminarEu creo que non hai que mimalo tanto e deixarlle xogar, facer as súa necesidades todo contal de no mimarlo tanto.No só a os cans e as cadelas si non tamen a todolos animais.
Exactamente, nin cans ni outros animais, nin abusar tampouco das persoas. Saúdos.
ResponderEliminarAh, e Xian xa o terei en conta moitas grazas polo aviso =).Saúdos.
ResponderEliminar