miércoles, 21 de septiembre de 2011

LUíS COA SúA METEOROLOXÍA

Hola a tod@s, quería contarvos algo que me gustou moito. ¿Acordádesvos de que antes, no cole, había un profe que se chamaba Luís ? Bueno, pois viu á nosa clase a falarnos da meteoroloxía.
Falounos dela en primeiro lugar, en segundo lugar falounos da atmosfera, de terceiro, do tempo atmosférico; de cuarto, esxplicounos o ciclo da auga; e por último, da presión atmosférica. Bueno para non liarnos, imos seguir un orde. Agora falamos da meteoroloxía ¿De acordo?

1 Meteoroloxía: Aquí falounos das precipitacións en Cangas. Díxonos que o 26 ou o 27 de Febreiro do 2010, viu un temporal moi forte . Ensinounos a súa páxina web: http://www.morrazo.org/meteo.

2 ATMOSFERA: De este apartado aprendín que a atmosfera ten cinco capas , e nós estamos na de abaixo de todo, que é a Troposfera. Falounos da capa de ozono, comentounos que nos protexe da radiacción solar, e tamén algo moi importante, mantén a temperatura do planeta. Comentounos que os gases que expulsamos nós, as plantas, os coches, os avións... Contaminan moito a atmosfera.

3 TEMPO ATMOSFÉRICO: De aquí ensinounos que non nos pode faltar o "mal tempo" se non estaría todo seco e todos morreriamos de sede. Tamén nos explicou a diferencia entre clima e tempo atmosférico. O tempo atmosférico son as circunstancias meteorolóxicas que se toman nun curto período de tempo (4,5 ou 7 días), en cambio o clima son as circunstancias meteorolóxicas que se toman nun longo periodo de tempo (1 ou varios anos).

4 CICLO DA AUGA: No ciclo da auga aprendín que cando chove, a auga cae na terra e nos océanos. Esta auga é evaporada polo sol e de ahí pasa ás nubes. E asícontinuamente, dando lugar ó ciclo da auga. Por outra banda, a terra absorve a auga e de ahí vai para os pozos.

5 PRESIÓN ATMOSFÉRICA: De aquí nos ensinou a interpretar os mapas do tempo. Díxonos que eran as isobaras (que o que fan é marcar a zona que ten = presión). Tamén nos dixo que os mb (milibares) mídense co barómetro ou co altímetro.

¿Aprendéstedes algo con isto ? Eu espero que aprendérades e que vos gustara moito. Moitos bicos a tod@s.

lunes, 12 de septiembre de 2011

El 11-S.



El 11-S es el día en el que mediante un atentado terrorista suicida se destruyeron las torres gemelas el 11 de septiembre de 2001. Tres mil personas murieron y seis mil resultaron heridas, por suerte casi 16.000 personas que estaban cerca durante el derrumbe sobrevivieron.

En Manhattan, aparte de las dos torres gemelas,  25 edificios sufrieron daños y siete edificios del complejo de negocios del World Trade Center fueron arrasados. También  una parte del Pentágono fue severamente dañada por el impacto de un avión. En los días siguientes al ataque, se realizaron varios homenajes alrededor del mundo.



Si habéis visto las noticias, todos los 11 de septiembre desde 2001 le dedican algo de tiempo al atentado.

Quería hacer esta entrada porque me pareció algo relevante para el mundo. Esta idea me la ha dado un amigo mío de clase que se llama Manel, y le quería dar las gracias por darme un tema que tratar en esta entrada.
¡GRACIAS MANEL Y GRACIAS TAMBIÉN A TODOS LOS LECTORES Y LECTORAS QUE LEYERON ESTA ENTRADA!

Jacob

As novas normas do blog.

1. Haberá quendas para facer entradas por orde de lista.

2. A participación no blog influirá na nota.

3. Se alguén non ten preparada a entrada o mércores como moi tarde, pasa ó

seguinte da lista.

4. As entradas deben ter achegas persoais, non só copiar e pegar.

5. Antes de publicar, ler a entrada varias veces e lerlla a alguén para ver se se

entende, buscar todas as palabras no dicionario.

6. O mércores melloraremos a entrada entre todos e todas na clase.

7. As entradas que teñen caducidade (excursións, espectáculos...) farémolas entre todos e todas.

8. Haberá a posibilidade de facer entradas fóra das quendas pero deberán pasar

polo consenso de todo o grupo-clase.

Estas normas fixémolas porque non estabamos todo o a gusto que queriamos coas anteriores.

Elaborámolas o 12 de setembro entre todos e todas coas ideas que tiñamos, se a idea que alguén propoñía nos parecía ben a usabamos e se nos parecía que podía mellorarse intentabamos mellorala, porque todos xuntos sempre podemos.

domingo, 11 de septiembre de 2011

"O Blog abandonado"

Erase unha vez, uns alumnos do colexio "A Rúa", eles tiñan un blog moi interesante. Un día, a súa profe Ana puxo unha norma no blog, a norma era que os nenos tiñan que facer a entrada por orden de lista, o que lle tocara o turno tiña unha semana para facer unha entrada no blog. Para saber que tipo de entrada tiña que facer, os compañeiros daban propostas e el ou ela tiña que escoller unha. A nova norma iba moi ben ata que chegou o día desastroso para o blog, ese día era o...¡¡¡ O comenzo das vacacións de verán!!!

Cando empezaron as vacacións ninguén participaba no blog, ninguén entraba no blog, nin se acordaban del; o blog puxose moi triste, e estaba a piques de enfermar da tristeza. Faltaba un día para que empezara o cole. Se ninguen entraba no blog antes, cando o próximo día chegaran a escola e abriran o blog para facer unha entrada, íanse atopar con que o blog xá non existía. O blog estaba morto porque ninguén o mirou nin o comentou en todo o verán.

Pola tarde do último día das vacacións, Xian, un dos alumnos (eu, jajaja!) entrou no blog, e este púxose un pouco mellor. Despois comentou, e o blog púxose un pouquiño mellor que antes. De seguido entrou Cris (unha alumna) e comentou, logo Ana(a profe) entrou e comentou. Entón o blog púxose de marabilla, listo para que lle fixeran unha entrada (esa entrada e a que estou eu facendo agora) e o blog salvouse, e os alumnos que pasan maña para sexto poderano seguir gozando.

Fin

Xian.

Comentario:
Esta entrada fíxena para que comentedes e traballedes no blog nas vacacións, que Ana deu permiso!!! saúdos Xián.=)

viernes, 3 de junio de 2011

O meu amigo Zé Leonel

Os meus tíos, os meus pais máis eu coñecimos a Zé Leonel ( José Leonel Perfeito), un cantante moi famoso de Portugal.
A primeira vez que soubemos que era cantante, agasallounos cun CD del, meu tío díxolle que lle escribira unha dedicatoria e el escribiulle: " Se precisases de uma mao amiga, lémbrate que eu tenho dúas" (anotoulle o número de teléfono e a súa sinatura).



Zé Leonel estivo en varios grupos,un deles foi "Xutos e Pontapés" (insultos e patadas), outro "Ex-votos" e o último no que estivo antes de morrer foi "Zé Leonel+Iva".


Unha das cancións máis famosas do grupo "Ex-votos" é "Canto aos peixes":




Zé Leonel morreu a finais de Semana Santa na súa casa en Póvoa de Santa Iria, concello de Loures. O músico sufría cancro de fígado, que fora diagnosticado facía 5 meses. Zé Leonel deu o seu último concerto cos "Ex-votos" no Centro Cultural Malaposta, en Odivelas, no que participou Kaloo, batería dos "Xutos e Pontapés".


Nadia Jalda Fonseca




  COMENTARIOS DO MEU TÍO:

  • Coñecín a Zé Leonel en España. Non sabía que el era artista, ata que un día me agasallou cun CD dos "Ex- votos". Pedinlle a Zé que me escribira unha dedicatoria e el escribiu "Se precisases de uma mao amiga, lémbrate que eu tenho dúas". Ese era Zé, unha persoa desinteresada, humilde e moi amiga dos seus amigos.
  • A última vez que estiven con el foi en Vilanova de Cerveira. Ó despedirmos, despois dunha forte aperta, díxome: "Lévote comigo aquí", sinalando no seu peito. Nestes días eu estou moi triste por saber que Zé xa non está entre nós. Noto un vacío no meu corazón que non se dá cheo. Quédame o consolo de que tiven o privilexio de coñecer a unha persoa tan extraordinaria. Obrigado Zé, por compartir comigo algúns momentos da túa vida. Nunca te esquecerei. Ata sempre.
Juan Jesús Jalda Martínez

viernes, 27 de mayo de 2011

Versións dun poema de Lois Pereiro

Deixámosvos aquí un precioso poema de Lois Pereiro e as versións que idearon os alumnos/as de 5º de Primaria.

Vou construír unha caixa de bicos
unha caixa pequena na que caiban 
moitos...moitos bicos...
bicos de distintas cores,
afroitados, coquetos, azuis, 
azucrados...

Lois Pereiro


Caixa de Amores

Vou construír unha caixa de amores,
unha caixa pequena con amores de moitas cores,
amores de diferentes sabores,
un amarelo que saiba a caramelo,
un marrón que saiba a melocotón e
un de verdade para a túa cidade .

Catalina e Iván



Caixa de Nomes


Vou costruír unha caixa de nomes,
unha caixa pequena con moitos, moitos nomes,
Laura, Sabela ou Antón. 
Mariña, Xavier ou Cristóbal Colón.
Lorena, Nerea ou Candela. 
Pablo, Estela ou o nome dunha carabela. 
Vou construír unha caixa de nomes,
unha caixa pequena con moitos... moitos nomes.

Catalina e Iván





Vou construír unha caixa de recordos,
unha caixa pequena na que caiban

moitos, moitos recordos.

Recordos de distintas épocas

de pequenos, de adolescentes,

o teu primeiro fillo, o segundo...


Jacob Bamio Cordero





 
  O edificio dos sentimentos


Vou construír un edificio para os sentimentos
con habitacións de cores:
amarela para a felicidade,
verde para o respecto,
azul para a amizade
e vermella para o amor.

Manel




Construíndo un espello


Vou construír un espello
moi grande no que caiba
moito, moito amor, paixón...
Todo de distintas cores e sabores,
azucrado, alaranxado e apaixonado. 

Miguel S. V. 




UNHA CAIXA DE XOGOS

Vou construír unha caixa de xogos,

unha caixa de 7 Km de longo na que caiban

moitos...moitos xogos...

xogos de distintas formas,

feos, bonitos, aburridos,

divertidos...




Diego


O armario máxico 

  Vou construír un armario de xoaniñas e bolboretiñas
debuxadiñas, que che canten axiña unha panxoliña.
Cando abras o armario sairán voando bolboretiñas,
cando abras o armario para gardar a roupiña,
as xoaniñas lavarancha axiña.



Iria Miranda Ferradás







UNHA CASA DE DIVERSIDADE

Imos construír unha casa de persoas,

unha casa de persoas na que caiban,

moitas...moitas persoas...

persoas de distintas razas,

chinesas, africanas, americanas,

australianas...



Lara González




UNHA CAIXA DE APERTAS

Vou construír unha caixa de apertas
de todas as formas:
cadradas, circulares, triangulares...
Apertas de todas as cores:
unha amarela de China,
outra vermella de América,
e a última azul das illas Azores.

Lorena







Un corazón de apertas


Quero facer un gran corazón,
un corazón no que caiban moitas apertas,
apertas de moitos tamaños,
grandes, pequenas, medianas...

Nerea 





ZOO DE SOÑOS

Vou construír un zoo de soños,
un zoo onde caiban
moitos… moitos soños.
Soños de aventuras, bonitos,
curtos, fermosos…


LAURA PIÑEIRO



Vou construír unha nube, 
unha nube de moitas cores
chea de moitos... moitos bombóns...
Bombóns de distintos sabores
vainilla, chocolate, frambuesa,
 queixo, chourizo, xamón ...

Antía Riobó Fernández



Vou construír


Vou construír unha caixa chea de amor.
Así con tanto amor chegarei a ti,
para darche unha aperta e un bico:
salgado, doce ou amargo.

Cristina 



UNHA CAIXA DE AMOR



Vou construír unha caixa de amor,
unha caixa grande na que caiba
moito... moito amor...
Amor de moitos sabores
doces, salgados, azucrados...

Iria Bermúdez



 



martes, 10 de mayo de 2011

A grande meiga de Foz

O día 28-4-11 fomos os nenos e nenas de 5º e 6º ao Auditorio de Cangas. A obra que vimos titulábase "A grande meiga de Foz". Os actores e actrices eran do colexio Eduardo Pondal.
A historia tratábase dun espantallo que quería un cerebro, unha nena que quería volver a Porriño, un androide que quería un corazón e un boxeador que quería valor.
Ao principio da obra, apareceu a bruxa do Norte que lle deu un bico na fronte a Doriñas, ese bico ía protexela, tamén lle deu uns zapatos que eran da bruxa de Oriente.
Despois saiu a grande meiga de Foz, que era a máis poderosa de todas, concedíalles os desexos que lle pedían.  E por último, apareceu a bruxa de Occidente, que intentaba roubarlle os zapatos a Doriñas.

Ao final da obra, todos descubrimos que o espantallo tiña cerebro, o androide corazón e o boxeador valor. 

Amable e Vicky

PD: A obra de teatro está baseada no libro "O marabilloso Mago de Oz". A profe Ana está léndonolo na hora de ler. O autor é Lyman Frank Baum.